Antoni Libera

Antoni Libera, ur. 1949 w Warszawie, prozaik, eseista, tłumacz, reżyser; ostatnio opublikował nowe przekłady Tragedii rzymskich Shakespeare'a, tomy 1 i 2 (2021, 2022) i Dymitra Schillera (2022) oraz Najlepiej się nie urodzić i inne teksty prozą (2023) [patrz m.in. „Kwartalnik Artystyczny” 2019 nr 1 (101)]. Mieszka w Warszawie.

Antoni Libera w „Kwartalniku Artystycznym”

Nr 2022 nr 3 (115):  Nota

Nr 2022 nr 1 (113):  Bądź wierny sobie i dwa inne standardy

Nr 2021 nr 2 (110):  W odpowiedzi na wiersz Michaela Krügera

Nr 2021 nr 2 (110):  Odpowiedź Ryszardowi Krynickiemu

Nr 2020 nr 4 (108):  Janusz Szuber 1947–2020

Nr 2020 nr 4 (108):  Fuga śmierci Paula Celana

Nr 2020 nr 3 (107):  Bohater Jerzego Pilcha:

Nr 2020 nr 3 (107):  bohater naszych czasów

Nr 2020 nr 3 (107):  Liryki lozańskie

Nr 2020 nr 3 (107):  wariacje na temat Jerzego Pilcha

Nr 2020 nr 2 (106):  Od jednoaktówki Hauptmanna

Nr 2019 nr 1 (101):  Od Sofoklesa do Becketta

Nr 2019 nr 1 (101):  Kompot z wisień

Nr 2019 nr 1 (101):  

Nr 2018 nr 3 (99):  

Nr 2017 nr 1 (93):  Kosmos w Dolinie Pysznej (4)

Nr 2016 nr 3 (91):  Kosmos w Dolinie Pysznej (3)

Nr 2016 nr 2 (90):  Kosmos w Dolinie Pysznej (2)

Nr 2015 nr 4 (88):  Kosmos w Dolinie Pysznej (początek

Nr 2015 nr 4 (88):  większej całości)

Nr 2015 nr 3 (87):  O kim i o czym jest Towarzystwo Becketta

Nr 2015 nr 1 (85):  Z prowincji do centrum – wokół Widokówki z tego świata (zamiast wspomnienia)

Nr 2014 nr 4 (84):  Czy wszystko jest tylko komedią?

Nr 2014 nr 2 (82):  W tyranii wyzwolonego umysłu (2)

Nr 2014 nr 1 (81):  W tyranii wyzwolonego umysłu

Nr 2013 nr 4 (80):  Czekając na Godota – dzieło antychrześcijańskie?

Nr 2011 nr 4 (72):  Czym jest Podróż zimowa Stanisława Barańczaka?

Nr 2011 nr 2 (70) dodatek:  

Nr 2009 nr 4 (64):  

Nr 2009 nr 1 (61):  

Nr 2008 nr 2 (58) dodatek:  Trzy wiersze trzech mistrzów Herberta…

Nr 2008 nr 2 (58) dodatek:  …i trzy wiersze Becketta

Nr 2008 nr 2 (58) dodatek:  Z papierów po moim ojcu

Nr 2007 nr 1 (53):  Zalety pracy kopisty…

Nr 2006 nr 3-4 (51-52):  Końcówka w teatrze studenckim…

Nr 2004 nr 3 (43):  

Nr 2004 nr 1 (41):  Błogosławieństwo Becketta

Nr 2003 nr 4 (40):  Być sobą – co to znaczy? Studium Ostatniej taśmy Becketta

Nr 2002 nr 4 (36):  Jak przełożyć „wyrażenie bezpośrednie”? Wokół jednego zdania Samuela Becketta

Nr 2002 nr 2 (34):  Odwaga i pokora Tomasza Burka

Nr 2000 nr 1 (25):  Rachunek sumienia

Nr 1996 nr 4 (12):  Dante, Vico a Towarzystwo Becketta

Nr 1996 nr 3 (11):  Dziś temat: Święto Zmarłych

Nr 1995 nr 4 (8):  „A wiosny nima. Zawsze grudzień”. Wokół That Time Samuela Becketta